12.04.2005
W HOŁDZIE PAPIEŻOWI
Słowa te przyświecały mieszkańcom Gminy Łękawica podczas żałobnej uroczystości po Największym Człowieku w historii świata. Te same słowa stanowiły początek księgi kondolencyjnej, wystawionej w Urzędzie Gminy i w Kościele podczas nabożeństw.
W wigilię pogrzebu Jana Pawła II, pod pomnikiem „ Cudu nad Wisłą”, zebrały się tłumy wiernych, by oddać ostatni hołd Wielkiemu Polakowi. Wstawili się wszyscy, ludzie wszystkich stanów i pokoleń. Ci najmniejsi: dzieci, młodzież i Ci więksi: reprezentanci straży i wojska, władze gminy i szkół, liczne poczty sztandarowe, przedstawicielki Kół Gospodyń Wiejskich, orkiestra i Ci przygarbieni czasem – Kombatanci. Wstawili się, by pokłonić się przed obrazem Jana Pawła II. Obrazem zamieszczonym na obelisku, spoglądającym na tłumy wiernych.
W skupieniu wysłuchaliśmy hymnu narodowego, gdy flaga z czarną szarfą wciągana była do połowy masztu. Nad naszymi głowami niosła się „cisza” zagrana na trąbce – dla Ciebie Ojcze Święty. Jeszcze słowa wypowiedziane przez Wójta - Gospodarza tej Ziemi – o Tobie Ojcze Święty. Wyrecytowany pożegnalny wiersz. Pod pomnikiem złożyliśmy wiązanki – dla Ciebie Ojcze Święty. A potem udaliśmy się Aleją Jana Pawła II do Kościoła, by wziąć udział w nabożeństwie i pomodlić się. I nie było chyba osoby, które śpiewając pieśń „ Abba Ojcze” nie miałaby łez w oczach, a „Barka” razem z Tobą pożeglowała w przestworza. Jeszcze nigdy orkiestra strażacka nie grała tak pięknie jak podczas nabożeństwa – dla Ciebie Ojcze Święty. Gdy ukryliśmy nasz ból w modlitwach, jeszcze raz udaliśmy się pod pomnik z zapalonymi zniczami. By złożyć światełko u twych stóp Ojcze Święty. Złożyć światełko nadziei, wierząc, że zawsze będziesz z nami Ojcze Święty.
W wigilię pogrzebu Jana Pawła II, pod pomnikiem „ Cudu nad Wisłą”, zebrały się tłumy wiernych, by oddać ostatni hołd Wielkiemu Polakowi. Wstawili się wszyscy, ludzie wszystkich stanów i pokoleń. Ci najmniejsi: dzieci, młodzież i Ci więksi: reprezentanci straży i wojska, władze gminy i szkół, liczne poczty sztandarowe, przedstawicielki Kół Gospodyń Wiejskich, orkiestra i Ci przygarbieni czasem – Kombatanci. Wstawili się, by pokłonić się przed obrazem Jana Pawła II. Obrazem zamieszczonym na obelisku, spoglądającym na tłumy wiernych.
W skupieniu wysłuchaliśmy hymnu narodowego, gdy flaga z czarną szarfą wciągana była do połowy masztu. Nad naszymi głowami niosła się „cisza” zagrana na trąbce – dla Ciebie Ojcze Święty. Jeszcze słowa wypowiedziane przez Wójta - Gospodarza tej Ziemi – o Tobie Ojcze Święty. Wyrecytowany pożegnalny wiersz. Pod pomnikiem złożyliśmy wiązanki – dla Ciebie Ojcze Święty. A potem udaliśmy się Aleją Jana Pawła II do Kościoła, by wziąć udział w nabożeństwie i pomodlić się. I nie było chyba osoby, które śpiewając pieśń „ Abba Ojcze” nie miałaby łez w oczach, a „Barka” razem z Tobą pożeglowała w przestworza. Jeszcze nigdy orkiestra strażacka nie grała tak pięknie jak podczas nabożeństwa – dla Ciebie Ojcze Święty. Gdy ukryliśmy nasz ból w modlitwach, jeszcze raz udaliśmy się pod pomnik z zapalonymi zniczami. By złożyć światełko u twych stóp Ojcze Święty. Złożyć światełko nadziei, wierząc, że zawsze będziesz z nami Ojcze Święty.
